Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Περί ντάκου


Από τους Αλεξανδρο Γιωτη, Νενα Ισμυρνογλου, Μυρσινη Λαμπρακη,Αλεξανδρο Παπανδρεου, Χριστοφορο Πεσκια και Νικη Χρυσανθιδου
Επιμέλεια - food styling: Τίνα Webb,Bοηθός food stylist: Αλεξάνδρα Τασουνίδου,Φωτογραφίες: Γιώργος Δρακόπουλος



•   Η κριθαροκουλούρα που χρησιμοποιείται στους ντάκους είναι είδος παξιμαδιού, δηλαδή ψωμιού που έχει ψηθεί δύο φορές.

•   Η σύσταση και το χρώμα. Παρόλο που το κρητικό παξιμάδι είναι προϊόν προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές μεγέθους και σύστασης. Κάθε παραγωγός είναι ελεύθερος να ακολουθεί τη δική του συνταγή. Εξ ου και στην αγορά βρίσκουμε κριθαροκουλούρες με διάφορες αναλογίες αλεύρων - ολικής άλεσης ή κανονικές (συνήθως πρόσμειξη κρίθινου με σιτάλευρο ή και σικάλεως).

•   Το βρέξιμο. Δεν είναι όλες οι κριθαροκουλούρες το ίδιο σκληρές και δεν χρειάζονται όλες την ίδια ποσότητα νερού για να μαλακώσουν. Καλό είναι να βάζουμε νερό σε ένα βαθύ πιάτο και να τις βάζουμε εκεί μία-μία για μερικά δευτερόλεπτα, μέχρι να μαλακώσουν τόσο όσο να τρώγονται άνετα, αλλά να είναι τραγανές. Αν οι κριθαροκουλούρες δεν είναι πολύ σκληρές, μπορεί να αρκούν τα υγρά της ντομάτας για να μαλακώσουν λίγο.

•   Η κλασική συνταγή για ντάκο περιλαμβάνει ντομάτες τριμμένες ή κομμένες κονκασέ, φέτα, ρίγανη και ελαιόλαδο. Μπορούμε να προσθέσουμε και ελιές ψιλοκομμένες ή κάππαρη. Αντί για φέτα βάζουμε και ξινομυζήθρα ή κοπανιστή, όπως συνηθίζεται στη μυκονιάτικη εκδοχή του ντάκου, τη μόστρα. Αντί για στρογγυλή κριθαροκουλούρα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άλλα μεγάλα παξιμάδια. Ανάλογα με την όρεξή μας, υπολογίζουμε 1 - 2 ντάκους ανά μερίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου